Daan begint als kind aan de vechtsport karate. Opkijkend tegen de grote jongens, ging hij geen gevecht uit de weg. Niet omdat hij geen angst voelde, want die was er over-duidelijk. De drang om er bij te horen was gewoonweg net elke keer sterker. Al snel vocht hij wedstrijden. Het hele land door, mee met de grote jongens.

Daan was niet de meest atletische, had niet het meeste talent, was niet de hardste werker. Toch won hij steeds meer. Werd meermaals Nederlands kampioen karate, vocht voor de prijzen. Hoe dat kwam?

Ik leerde elke keer beter omgaan met de spanning, kon het spel goed lezen en stond er op het moment dat het er om ging. Na een gevecht waar ik klappen kreeg, leerde ik mij herpakken in het moment zodat ik niet meer overdonderd raakte.

Dat is tekenend voor mij, als trainer en coach. Ik deins niet terug van een klap, of voor de angst voor de klap. Wanneer het proces spannend wordt, kan ik blijven. Nadat het leven je op wat voor manier heeft overdonderd, leer ik je (weer) vertrouwen op jezelf. We gaan op zoek naar wat er nu mogelijk is, zodat je weer regie krijgt. Er keuzes, en vrijheid ontstaan. 

Ik ga voor de kern. Met een scherp oog op wat er gebeurt, en op wat er ontbreekt. Wat er juist niet gezegd wordt. Bij mij bestaan intuïtie en analyse naast elkaar. Het hier en nu, verbind ik aan patronen van vroeger. Je gedrag nu, heeft zijn wortels in hoe je groot bent geworden. Ik zet beweging in om meer kennis, inzicht en grip op jezelf en de interactie met anderen te krijgen.

Anderen ervaren Daan als ‘wijs’, vriendelijk maar niet soft. Pakt door waar het nodig is, maar geeft ook ruimte om dingen in je eigen tempo te ontwikkelen.

Ik kom graag met je in contact.